ศิลปะแบบวรรณกรรมคืองานที่ถ่ายทอดความรู้สึกได้ดี

วรรณคดีหรือศิลปะที่เกิดจากการความคิด จิตนาการที่มีการถ่ายทอดออกมาทางตัวอักษรหรือการขับร้องนั้นเอง ที่มีเนื้อหาบงบอกถึงการบอกเล่าหรือการเล่าเรื่องต่างๆให้ผู้ที่ได้รับฟังรู้สึกเพลิดเพลนและน่าสนใจ เรามาทำความรู้จักการกับวรรณกรรมกันเลยดีกว่าครับ วรรณกรรมนั้นถือได้ว่าเป็นศิลปะชนิดหนึ่งซึ่งจะใช้การถ่ายทอดได้ 3 ทางนั้นก็คือ

1.ทางตัวอักษร ทางตัวอักษรนั้นก็คือการอ่านเรื่องราวทางหนังสือไม่ว่าจะเป็นตำรา นิทาน เรื่องขำขัน หรือเรื่องราวต่างๆที่คนเขียนได้จินตนาขึ้นก็ได้ เรามายกตัวอย่างนิทานกันเลยดีกว่าครับ นิทานนั้นจัดได้ว่าอยู่ในวรรณกรรม โดยส่วนใหญ่แล้วนิทานของคนไทยจะเน้นไปในเรื่องของข้อคิด คติสอนใจ ยกตัวอย่างเช่นเรื่องกระต่ายกับเต่านิทานของคนไทยเราจะได้ยินคำขึ้นต้นเรื่องที่บ่อยที่สุดนั้นก็คือคำว่า กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว อยู่เสมอ และพอถึงตอนจบของเรื่องนี้ก็จะมีคติสอนใจมาว่า อย่างเช่นเรื่องกระต่ายกับเต่าก็จะมีข้อคิดคติสอนใจดังนี้ “นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่าความพยายามอยู่ที่ไหนความสำเร็จอยู่ที่นั้น” หรือ “นิทานอีสปเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ความประมาทย่อมนำมา ซึ่งความผิดหวังพ่ายแพ้ ผู้เพียรพยายามยอมประสบผลสำเร็จ

2.ทางการพูดหรือทางวาจา ทางคำพูดหรือทางวาจานั้นเราจะสามารถใช้เสียงในการพูดเพื่อสื่อสารให้ผู้ที่ได้รับฟังแต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเราจะพูดต่อหน้าคนเสมอไปการอัดวีดีโอ ก็ถือได้ว่าอยู่ในประเภทเดียวกัน การพูดหรือการใช้เสียงนั้นเป็นการบอกเล่าเรื่องราวทางวรรณกรรมต่างๆได้ดียิ่งขึ้นรียกได้ว่า ได้อรรถรสเพิ่มขึ้นจากการอ่านมากเลยทีเดียว โดยเรื่องราวที่จะเล่าก็ไม่ต่างอะไรกับการอ่านเลยอาจจะขึ้นอยู่กับผู้ที่เล่าได้สนุกขนาดไหน และยิ่งไปกว่านั้นการเล่าทางวาจาจะช่วยทำให้สามารถสื่อสารกับคนตาบอดได้อีกด้วย

3.ทางท่าทางหรือทางกิริยาบทของตัวผู้ที่จะสื่อสารเอง การทางทางนั้นจะเป็นการสื่อสารหรือบอกเล่าทางวรรณกรรมได้ดีไม่แพ้กับการใช้วาจาเลยเพราะการใช้ท่าทางในการเล่าแล้วยังสามารถใช้อุปกรณ์ต่างๆไปพร้อมกันได้อีกด้วย

ทั้งนี้ซึ่งในปัจจุบันจะมีการใช้ทั้งวาจาและท่าทางไปพร้อมๆกันเพื่อให้ได้ความสนุกและความน่าสนใจมากขึ้นอีกด้วยและถือได้ว่าเป็นศิลปะแบบวรรณกรรมแบบสมัยใหม่ๆที่มีความสนุกสนาน และความสมจริงมากขึ้น